90 χρόνια πριν. Μια Πατρίδα που χάθηκε

Η Σμύρνη, η πόλη των Ελλήνων, των Γιουνάν (=των Ιώνων)

Γκιαούρ Ισμίρ (=η πόλη των απίστων)

Ξημέρωμα του Σταυρού σαν σήμερα... 90 χρόνια πριν... (1922) 

Δυο κουβέντες και μια φωτογραφία, σαν καντήλι στην Άγια Μνήμη. 

Για ό,τι πέρασε και χάθηκε... Για τα δάκρυα που στεγνώσαν, 

τις απουσίες που συνηθίσαμε, τον πόνο που τον αναζητάμε, τη μέρα που μέρωσε.

«Το καρφί που κάρφωσαν στον τοίχο για να κρεμάσουν το ρούχο τους, 

τον σταυρό από την κάπνα του κεριού του Πάσχα κάτω απ’ τις πόρτες, 

τις χαρακιές της βούρτσας στο ασβέστωμα, το σανίδι που έτριζε, 

ήχους, εικόνες και μυρουδιές να αναπαραστήσω, 

ζεστή κι αναστημένη να σε νοιώσω, μητέρα μου Πέργαμο»

Στρατής Μπαλάσκας

Περιφερειακός ¨Εφορος Προσκόπων Λέσβου

[ αντιγραφή από τη Λ.Η.ΤΕ.Π (Λίστα Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου Ελλήνων Προσκόπων)

         Σχετικά Θέματα : Σώμα Ελλήνων Προσκόπων. 18 - 19 Ιουνίου 1919 Ημέρα Μνήμης

Πηγή : * Λίστα Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου Ελλήνων Προσκόπων

            * Π.Ε Προσκόπων Λέσβου

             * Τ.Ε Προσκόπων Κηφισιάς